#1 2018-01-24 21:55:29

Caroline Manns

Administrator

Dołączył: 2018-01-22

Liczba postów: 20

BAR

Ogołocony, ale można znaleźć duże zapasy alkoholu.

---

Noah Sullivan

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 7

Odp: BAR

To nie było tak, że rozpaczliwie poszukiwałem paru butelek z alkoholem. Przychodziłem tu co parę dni powęszyć i samotnie posiedzieć, a tych, którzy chcieli mi przeszkodzić, zabijałem. Proste i normalne. To był mój świat, świat chaosu i rozpaczy, gdzie każdy szwendacz miał zakaz wstępu.

---

Harry Chapman

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 18

Odp: BAR

- Nie radzę. Psy lizały wierzch - mruknąłem, opierając się o ścianę. On naprawdę chciał pić z otwartej butelki? Ludzkość była na skraju wymarcia, zabawne że nikt nic nie robił, aby temu zapobiec.

---

Każde­go dnia umiera­my po trochu. Każde­go dnia trochę się rodzi­my. Wal­czy­my o każdy od­dech, a za­pomi­namy jak żyć. Czu­jemy się przytłocze­ni ciężarem włas­nych myśli. Za­myka­my się w czte­rech ścianach, mając nadzieję, że jes­teśmy bez­pie­czni, choć to tam cze­kają na nas pot­wo­ry złama­nych nadziei, doświad­czo­nych po­rażek, nies­pełnionych obiet­nic. Tak bar­dzo nie umiemy być.

Noah Sullivan

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 7

Odp: BAR

- Spokojnie, nie mam pięciu lat, staruszku - odgryzłem się, lustrując wzrokiem kolejne pudła z butlami, a gdy zorientowałem się, że nie ma zamiaru odejść, zadałem pytanie. - Będziesz tak stać? - Wywróciłem oczami.

---

Harry Chapman

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 18

Odp: BAR

- Jesteś pewny? - W moim głosie pobrzmiewała pewność siebie. Oderwałem się od ściany, okrążając chłopaka. Przykucnąłem przy nim, trzymając kuszę w zanadrzu. Mogłoby się zdawać, że mój palec drgał w powietrzy, ale tak naprawdę wisiał na białej żyłce. - Jeden krok i jesteś martwy, chłoptasiu. - Spojrzałem na niego z ukosa, demonstrując władzę. Młodzi, tacy głupi i niedoświadczeni.

---

Każde­go dnia umiera­my po trochu. Każde­go dnia trochę się rodzi­my. Wal­czy­my o każdy od­dech, a za­pomi­namy jak żyć. Czu­jemy się przytłocze­ni ciężarem włas­nych myśli. Za­myka­my się w czte­rech ścianach, mając nadzieję, że jes­teśmy bez­pie­czni, choć to tam cze­kają na nas pot­wo­ry złama­nych nadziei, doświad­czo­nych po­rażek, nies­pełnionych obiet­nic. Tak bar­dzo nie umiemy być.

Noah Sullivan

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 7

Odp: BAR

- Rzeczywiście, uważasz, że jesteś mądrzejszy, ale nie potrzebne jest mi teraz twoje ego - odparłem cicho z irytacją. - Ty nie jesteś tu potrzebny - dodałem chłodniej i sięgnąłem do swojej skórzanej kurtki po oczywistą oczywistość - pistolet. - Zbiegną się tu, a ja wyskoczę przez okno, przez co ty zostaniesz. Pewnie sobie poradzisz, ale ja będę miał spokój. Powtórzę więc jeszcze raz. Czego chcesz? - dodałem z wycelowaną w niego bronią.

---

Harry Chapman

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 18

Odp: BAR

Westchnąłem ciężko, kręcąc głową.
- Niewdzięczność ludzi zawsze będzie mnie zadziwiać - mruknąłem i w mgnieniu oka wybiłem mu broń z rąk. - Pistolet w dłoniach dzieci bywa niebezpieczny. Możesz sobie zrobić krzywdę. - Przechyliłem głowę w bok, patrząc na niego z ukosa. Przewyższałem go o kilka centymetrów. Stopą odsunąłem broń na bok, aż łupnęła o brudną ścianę. - Bar od kilku dni jest miejscem prywatnym. Niestety ludzie z łatwością radzą sobie z zabezpieczeniami.

---

Każde­go dnia umiera­my po trochu. Każde­go dnia trochę się rodzi­my. Wal­czy­my o każdy od­dech, a za­pomi­namy jak żyć. Czu­jemy się przytłocze­ni ciężarem włas­nych myśli. Za­myka­my się w czte­rech ścianach, mając nadzieję, że jes­teśmy bez­pie­czni, choć to tam cze­kają na nas pot­wo­ry złama­nych nadziei, doświad­czo­nych po­rażek, nies­pełnionych obiet­nic. Tak bar­dzo nie umiemy być.

Noah Sullivan

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 7

Odp: BAR

- Przezorny zawsze ubezpieczony - mruknąłem pod nosem, nie wyjawiając mojej tajemnicy. - Cóż, Harry oboje chcemy przeżyć, ale ty przyczepiłeś się do mnie jak rzep psiego ogona. Myślisz, że to w porządku? Możesz być ugryziony, a mimo to masz czelność mówić mi, co mam robić. Naprawdę radziłbym ci stąd iść.

---

Harry Chapman

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 18

Odp: BAR

Przeszedłem za jego plecy, stukając palcami o zewnętrzną część uda.
- Nie zmuszaj mnie, abym pokazał ci wyjście. Nie jesteś za mądry, ale na to cię chyba stać, chłoptasiu.
Obszedłem za ladę. Nie przerywałem kontaktu wzrokowego, dzięki czemu moja dłoń z łatwością powędrowała pod ladę. Puste butelki, a tuż za nimi czarna spluwa.

---

Każde­go dnia umiera­my po trochu. Każde­go dnia trochę się rodzi­my. Wal­czy­my o każdy od­dech, a za­pomi­namy jak żyć. Czu­jemy się przytłocze­ni ciężarem włas­nych myśli. Za­myka­my się w czte­rech ścianach, mając nadzieję, że jes­teśmy bez­pie­czni, choć to tam cze­kają na nas pot­wo­ry złama­nych nadziei, doświad­czo­nych po­rażek, nies­pełnionych obiet­nic. Tak bar­dzo nie umiemy być.

Noah Sullivan

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 7

Odp: BAR

- Nie przyszedłem po to, żeby się bawić. Dostałem misję, którą muszę wypełnić, a ty myślisz, że mnie powstrzymasz. - Pokręciłem głową z niedowierzaniem. - Nie wysilaj się, nie ma w niej nabojów. Wszystkie wykorzystane na takich jak ty - zauważyłem, wykładając ręce z kieszeni.

---

Harry Chapman

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 18

Odp: BAR

- Oszczędź sobie te wstępne gierki. Znam takich, jak ty - wycedziłem przez zęby. W miejscu tego chuchra stanął Merl, silny i zwarty. Jego palec był skierowany we mnie, a usta w kółko powtarzały dwa słowa: "walcz, idioto".
Bez zawahania wyciągnąłem broń spod lady, nabijając ją i oddając szybki strzał.
- Następny będzie między oczy - warknąłem.

---

Każde­go dnia umiera­my po trochu. Każde­go dnia trochę się rodzi­my. Wal­czy­my o każdy od­dech, a za­pomi­namy jak żyć. Czu­jemy się przytłocze­ni ciężarem włas­nych myśli. Za­myka­my się w czte­rech ścianach, mając nadzieję, że jes­teśmy bez­pie­czni, choć to tam cze­kają na nas pot­wo­ry złama­nych nadziei, doświad­czo­nych po­rażek, nies­pełnionych obiet­nic. Tak bar­dzo nie umiemy być.

Noah Sullivan

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 7

Odp: BAR

- Po następnym, nie będziesz żywy - stwierdziłem, robiąc unik, a potem chwytając broń, którą popchnął.
Wykonałem strzał, ale za pierwszym razem chybiłem. Drugi strzał przeleciał mu koło ucha, a trzeci... nie trafił konkretnie w jego głowę czy serce, ale okolice ramienia.
Czekałem tylko na tych idiotów, którzy mieli się zjawić i pomóc załatwić gościa. Właściwie to zawieźć go do imperium budowanego przez jakiegoś innego faceta, ale nie obchodziło mnie to zbytnio. Schyliłem się kiedy usłyszałem jak strzela, a potem doszedł do mnie dźwięk stukania po schodach.
- Ups - mruknąłem.

---

Harry Chapman

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 18

Odp: BAR

- Idiota - warknąłem, zaciskając zęby. Czułem metaliczny zapach krwi w ustach. Przysunąłem się bliżej lady, znalazłem jakąś brudną szmatę na podłodze i owinąłem ją sobie ramię. Chwyciłem za butelkę jakichś szczyn, upiłem łyka i przewróciłem się na drugą stronę. Głupota ludzi, dobijała mnie za każdym razem, kiedy potencjalnie skazywali nas na śmierć.
Wychyliłem się z boku, szukając go wzrokiem, jednak chłopak zniknął. Zdążyłem się przyjrzeć jego posturze oraz zachowaniu. Chciał mnie zaskoczyć, ale mój refleks mu na to nie pozwolił. Przewróciłem się na plecy, strzelając w momencie, kiedy znalazł się nade mną.
- Zniszczyłeś mój bar - syknąłem, widząc jak również zwija się z bólu obok mnie. Nieudacznik miał mniej szczęścia ode mnie. Choć czy bycie na skraju śmierci można nazwać szczęściem?

---

Każde­go dnia umiera­my po trochu. Każde­go dnia trochę się rodzi­my. Wal­czy­my o każdy od­dech, a za­pomi­namy jak żyć. Czu­jemy się przytłocze­ni ciężarem włas­nych myśli. Za­myka­my się w czte­rech ścianach, mając nadzieję, że jes­teśmy bez­pie­czni, choć to tam cze­kają na nas pot­wo­ry złama­nych nadziei, doświad­czo­nych po­rażek, nies­pełnionych obiet­nic. Tak bar­dzo nie umiemy być.

Noah Sullivan

Administrator

Dołączył: 2018-01-23

Liczba postów: 7

Odp: BAR

Coraz głośniejsze kroki. I... Przyszli.
- Bierzcie go - wydusiłem z siebie, ostatni raz uderzając padalca z całej siły tak, że upadł na ziemię.
Ludzi było czterech, w tym jedna kobieta. Niezbyt przekonana, trochę jakby go rozpoznała, ale rzuciłem jej surowe spojrzenie.
- I znajdźcie apteczkę.

---